Na początku roku 2010 Anuj Divanji z indyjskiej firmy Ritikaawood skontaktował się z Teknos w sprawie przemysłowego systemu powlekania drewna na potrzeby jego projektu. Mężczyzna chciał dostarczyć fabrycznie powlekane drewniane okładziny fasadowe na realizację prestiżowego kontraktu budowlanego w Pune. Budynek w Pune miał być główną siedzibą grupy Abil, w związku z czym jakość wykonania miała kluczowe znaczenie.
„Miał to być pierwszy w Indiach projekt z użyciem okładzin powlekanych fabrycznie”, mówi Mark Hubbert, kierownik ds. wsparcia biznesowego i rozwoju w Teknos. „Był to również pierwszy projekt Ritikaawood, pierwszy projekt w Indiach z użyciem drewna Accoya i wreszcie pierwszy projekt w Indiach dla Teknos. Przedsięwzięcie wymagało dokładnego omówienia kwestii technicznych”.
Wyzwaniem były średnie roczne opady wynoszące od 800 do 3000 mm, promieniowanie słoneczne dwa lub nawet trzy razy większe niż w Europie Północnej oraz bardzo duży ruch uliczny i znaczne zanieczyszczenie kurzem. Przeprowadzone przez Teknos badania systemu AQUATOP 2600 i drewna Accoya wskazywały, że produkty doskonale nadają się do takiego klimatu, w związku z czym rozpoczęto prace.
We wrześniu 2010 r. pracownicy Teknos odwiedzili nowy zakład produkcyjny w Ritikaa, aby pomóc zorganizować obszar nanoszenia powłok i przeszkolić personel w zakresie natryskiwania. Wkrótce deski okładzinowe Ritikaawood Accoya z powłoką Teknos znalazły się na placu budowy. Na miejscu wciąż obawiano się, że powlekane drewno nie zda egzaminu w indyjskim klimacie i będzie wymagało ponownego powlekania już po 8 – 12 miesiącach. Obietnicą Teknos i Ritikaa było znaczące wydłużenie tego czasu dzięki połączeniu wysokoodpornego systemu powłok i doskonałej trwałości wymiarowej drewna Accoya.
W trakcie wizyty w Pune we wrześniu 2013 r. przeprowadzono inspekcję projektu Abil House. „Powleczone deski przekroczyły nasze oczekiwania”, mówi Mark Hubbert, „Ich stan jest wciąż bardzo dobry. Żadna z czterech elewacji nie nosi śladów rozpadu systemu powłoki”. Elewacja od strony południowo-wschodniej i południowo-zachodniej była narażona na najsilniejsze promieniowanie słoneczne, a od strony północno-zachodniej chroniła budynek przed deszczami monsunowymi. Jedyne przeprowadzone dotychczas prace konserwacyjne obejmowały regularne mycie powierzchni w sezonie suchym w celu usunięcia kurzu.
Podczas inspekcji wykryto pewne obszary uszkodzeń mechanicznych, nie było jednak żadnych przypadków postępującego rozpadu powłoki na skutek przenikania wilgoci czy degradacji drewna Accoya. Oryginalna półprzezroczysta barwa jest wciąż wyraźna, a różnice w odcieniu między deskami narażonymi na najsilniejsze promieniowanie słoneczne, a deskami w miejscach zacienionych, są minimalne. Takich problemów nie dałoby się uniknąć w przypadku tradycyjnych indyjskich systemów powlekania oraz podłoży drewnianych.
„Minęły już ponad trzy lata i możemy z dumą potwierdzić, że obietnica została spełniona”, podsumowuje Mark Hubbert.